ငါတို႔လက္မ်ား၊ ငါတို႔ေသြးမ်ားႏွင္႔ ခြပ္ေဒါင္းအားမာန္

ဒီကဗ်ာေလးကို ထပ္ျဖန္႔ေပးၾကပါခင္ဗ်ာ.........။

2007 ကတည္းကေရးထားေပမယ့္.... ခုမွစာရိုက္ပီးျဖန္႔ျဖစ္တာပါ.....

စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို အားလံုးျပန္လည္အမွတ္ရမိၾကမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္......။

(မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားမွ တဆင့္ျဖန္႕ေ၀ပါသည္)

(၁)
စက္တင္ဘာအေရးအခင္း.... တဲ႔
စစ္ေတြၿမိဳ႔နယ္ကစ
တစ္ႏိုင္ငံလံုးအံုၾကြခဲ႔။
န.အ.ဖ ရဲ႔
တစ္အိမ္တစ္ေယာက္ အတင္းအက်ပ္လိုက္စု
လူထုဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲအတု..... မဟုတ္ဘူး
ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႔
အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ကိုယ္စီနဲ႔
တာ၀န္သိသိျပသခဲ႔ၾကတဲ႔
ဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုပြဲၾကီးျဖစ္တယ္။

(၂)
သံဃာေတြ
သီလရွင္ေတြဟာ
ငါတို႔အတြက္
ျမန္မာျပည္ၾကီးအတြက္
အသက္ကိုစေတး
က်င္႔၀တ္ကိုခ်ိဳးေဖာက္
ရဲရဲေတာက္လမ္းေလွ်ာက္ခဲ႔ၾက
ေျခဖ၀ါးကြဲအက္တဲ႔အထိ။
ဘယ္သူေတြၾကည္႔ေနရက္မလဲ
သံဃာနဲ႔ျပည္သူအတူဆင္ႏႊဲ
ရာဇ၀င္ရဲ႔ပြဲေတာ္အသစ္
အခ်စ္ကိုခဏဖယ္
မိသားစုကိုေဘးခ်ိတ္
ပညာေရးကိုေခါက္သိမ္း
အလုပ္ကိုထားရစ္
မဆုတ္မနစ္တဲ႔ဇြဲသတၱိနဲ႔
ငါတို႔ေတြ ခ်ီတက္လာပါၿပီ။

(၃)
ငါတို႔အထဲမွာ
မုတ္ဆိတ္ဖားဖားနဲ႔ဗလီဆရာေတြ
လက္၀ါးကပ္တိုင္နဲ႔ဖာသာၾကီးေတြ
မဟာယနနဲ႔ ေထရ၀ါဒ
အစၥလာမ္နဲ႔ ခရစ္ယာန္
အျပန္အလွန္ေဖးမကူတြဲ
ဗမာ႔ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲကို
မခြဲအတူေတာင္းဆိုေနၾကရဲ႔။
အကၤ်ီဗလာနဲ႔သူဖုန္းစား
ဟန္းဖုန္းအသစ္နဲ႔သူေဌးသား
ေရာ႔ခ္ကာနဲ႔ရက္ပ္ပါ
လူၾကီးနဲ႔လူငယ္
ေက်ာင္းသားနဲ႔လက္လုပ္လက္စား
မိန္းမနဲ႔ေယာက်္ား
ရင္ေဘာင္တန္းလို႔ တသားတည္းျဖစ္တယ္။
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံုရဲ႔
ညီညြတ္မႈျပယုဂ္အမွန္
အာဏာရွင္ကိုတြန္းလွန္ၾကဖို႔
ငါတို႔ေတြခ်ီလာပါၿပီ။

(၄)
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားနဲ႔
၂၀၀၇ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားတို႔
စုေပါင္းအားနဲ႔လႊင္႔ထူ
ခြပ္ေဒါင္းအလံတလူလူ
တို႔ျပည္သူေတြလြတ္လပ္ဖို႔
တို႔ႏိုင္ငံေတာ္လြတ္လပ္ဖို႔
အသက္ကိုပဓါနမထား
ေရွ႔ဆံုးကေလွ်ာက္သြားၾကၿပီ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရဲ႔
အိမ္အသြယ္သြယ္၊ လမ္းအသြယ္သြယ္
တိုက္ခန္း၊ ဆိုင္ခန္းအသြယ္သြယ္က
မ်ိဳးခ်စ္ျပည္သူအသီးသီးရဲ႔
လက္ခုပ္တီးသံ တေျဖာင္းေျဖာင္း
ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ဟစ္ေၾကြးအားေပး
ငါ႔တို႔ေသြးေတြ စည္းခဲ႔ၿပီ
ငါတို႔ေသြးေတြ စည္းခဲ႔ပါၿပီ။

(၅)
အစိမ္းေရာင္ယူနီေဖာင္းနဲ႔ အရိုင္းေကာင္ေတြ
ရြံရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္လံုထိန္းရဲေတြရဲ႔
နံပါတ္တုတ္နဲ႔ဒိုင္းခ်ပ္
ေသနတ္နဲ႔ လက္ပစ္ဗံုးေတြက
ျပည္သူရဲ႔အမုန္းကို
မ်က္လံုးခ်င္းမဆိုင္ရဲၾကဘူး။
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ
ငါတို႔ဆႏၵျပတယ္
သံဃာတို႔ရဲ႔ေအးျမသာယာေသာ
ေမတၱာပို႔သံ တညံညံ
ဘ၀ဂ္အထိလွ်ံတက္
မိုးအံု႔တဲ႔ ေန႔ရက္ေတြမွာ...
ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရဲ႔ ေပတစ္ရာလမ္းမေတြဟာ
" အေရွ႔အရပ္၌ရွိေသာ......." အစခ်ီကာ
ေျခသံေတြနဲ႔ သိမ္႔သိမ္႔တုန္ခါေပါ႔။
မာန္ဟုန္ျပင္းစြာ
ငါတို႔ေတြ ခ်ီလာခဲ႔ၾက။

(၆)
ရိုင္ဖယ္ၾကီးတကားကား
ယူနီေဖာင္းတလႊားလႊားနဲ႔
၀ီစကီပုလင္း ခါးၾကားထိုး
ေခြးမ်ိဳးေခြးႏြယ္ ေခြးစစ္သားေတြ
လည္ပတ္ အနီ၊ အ၀ါ၊ အျပာမ်ားပတ္
ဘုရားေပၚမွာ မားမားရပ္လို႔
သတ္ဖို႔ ျဖတ္ဖို႔ ေစာင္႔ေနၾကရဲ႔။
ငါတို႔ ဆက္ေလွ်ာက္တယ္
ငါတို႔ ဆက္ေၾကြးေၾကာ္တယ္
ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္
အသက္ကို အေလးမထား
ငါတို႔၏ လက္ခုပ္သံမ်ား
ကမာၻအႏွံကၾကားေစသား။

(၇)
"လက္ညိဳးညႊန္ရာ
ေသြးေခ်ာင္းစီးေစသတည္း"
ဘုရင္ရူးၾကီး 'သန္းေရႊ'
တခ်က္လႊတ္ ေစခိုင္းခ်က္မွာ
ငါတို႔ေတြ လဲၿပိဳခဲ႔ၾက။
လမ္းမေပၚ......
ရဟန္းေတာ္တို႔
စစ္သားမ်ားအား ရွိခိုးၾကၿပီ...
ဆူးေလေကာင္းကင္မွာ လွ်ပ္ပန္းေတြလက္
ေမတၱာပို႔သံတစ္၀က္မဆံုးမီ
သံဃာတို႔ေခါင္း ဟက္တက္ကြဲရ
ရဟန္းတို႔ေသြး ေျမသို႔ခ ။
ေသနတ္သံ တဒိန္းဒိန္း
မိုးၾကိဳးပစ္သံ တဂ်ိန္းဂ်ိန္းနဲ႔အတူ
မျငွိမ္းႏိုင္တဲ႔ လက္ခုပ္သံေတြ
ေ၀ါခနဲ ပ်ံတက္ၾက

"လူအခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ...
တို႔ေမတၱာစြမ္း ကမာၻလႊမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...
သံဃာသတ္တဲ႔မိစၧာေတြ မိုးၾကိဳးပစ္လို႔ေသပါေစ..."
.......... စသျဖင္႔

"ကမၻာမေၾက".....သီခ်င္းကို ျပိဳင္တူသီဆို
ဒဏ္ရာကို လက္နဲ့အုပ္ကြယ္
ေသြးအိုင္အလယ္အားတင္းရပ္
ႏိုင္ငံအတြက္ အသက္ေပးမယ္
ဆယ္ျပန္မကေသရဲတယ္
မ်ိဳးဆက္သစ္ငါတို့လူငယ္။

(၈)
ျမင့္ျမတ္စြာ
က်ဆံုးသြားၾကပါတဲ့
ငါတို့ရဲ့သူရဲေကာင္းေတြဟာ
ျမန္မာျပည္သူအားလံုးရဲ့ရင္ထဲ
အျမဲရိွေနမွာပါ။
သူတို့ဟာ
ေသနတ္ေျပာင္း၀ေရွ.မွာ
ရင္ေကာ့ကာအံကိုၾကိတ္
အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ျပည့္၀စြာ
အေသခံတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကရွာေပါ့။
သင္တို့အား
က်န္ရစ္သူငါတို့သည္
ရင္ထဲမွအမွ် ေ၀ပါ၏။
လူေသေသာ္လည္း
သမိုင္းမေသေသာသင္တို့အား
မဆံုးႏိုင္ေသာလက္မ်ားျဖင့္
အေလးအျမတ္ျပဳပါ၏။

(၉)
ေသြးေတြ
ေသြးေတြ......
ဘယ္ေတာ့မွမေျခာက္ဘူး
ငါတို့မ်က္ရည္ေတြလည္း
ဘယ္ေတာ့မွမခမ္းဘူး
ငါတို့လက္ခုပ္သံေတြဟာလည္း
မေမာႏိုင္ မပမ္းႏိုင္ဆက္တီးေနဦးမွာပါပဲ။
ရံွူးနိမ့္ျခင္းကို
အလိုမတူဘဲရရိွခဲ့တဲ့
ငါတို့ဟာ....
မုသာ၀ါဒ နအဖမိစၧာေတြအေပၚ
နာက်ည္းအံၾကိတ္ၾက...ရြံရွာမုန္းတီးၾက
လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္
စစ္အစိုးရျပဳတ္က်ဖို့ အေရးပဲ
ငါတို့အေတြးထဲ
တ၀ဲလည္လည္ ရိွေတာ့တယ္။
ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ ရင္ထဲမွာ
သင္းတို့အတြက္ ေနရာမရိွတာ
ကမၻာသိေအာင္ ငါတို့ျပသခဲ့ၾကျပီ
ငါတို့ရဲ့ တြဲလက္ေတြ
ျမဲသထက္ ပိုျမဲခဲ့ၾကျပီ
...................................
.....................................
.........................................။

(၁၀)
ကမၻာေၾကေသာ္လည္း
ဥဒါန္းကား မေၾကခဲ့ေခ်ျပီ....။ ။

ေရႊမင္းေအး
(ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေက်ာင္းသားမ်ား)