အရွိတရားကို အသိတရားနဲ႕ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ။

(႐ိုးသားစြာ၀န္ခံအပ္ပါသည္။ ေမာင္ပါလ၌ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကဲ့သို႕ ႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚ စိုးစဥ္းမွ်မရွိပါ။ ဗမာျပည္အား စစ္အာဏာရွင္စနစ္လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ တတ္ႏိုင္သည့္က႑မွ ပါ၀င္ေတာ္လွန္ေနေသာ စစ္မွန္သည့္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ (activist) တဦး၏အျမင္ကို ႐ိုးရွင္းစြာ တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။)

နအဖစစ္အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ၊ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဟုေအာ္ကာ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ထအူလိုက္သည္။ ေထာင္က်ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခြင့္မရွိဟု ဥပေဒထုတ္လိုက္သည္။ အတိုက္အခံပါတီမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ကုန္သည္။ အဓိကအတိုက္အခံပါတီ (ဒီခ်ဳပ္) ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရး၊ မ၀င္ေရး ျပႆနာေပၚလာသည္။ ပါတီႏွစ္ျခမ္းကြဲမည့္အေရး ျဖစ္လာသည္။ ျပည္ပႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူမ်ားက ဒီခ်ဳပ္ႏွစ္ျခမ္းကြဲမည့္အေရးအေပၚ စိုးရိမ္ၾကီးစြာျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္အၾကံေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္လာၾကသည္။ ဒီခ်ဳပ္ ဘာလုပ္မွာလဲ ဆိုသည့္အသံမ်ား ၾကိဳၾကားၾကိဳၾကားထြက္ေပၚလာသည္။ အာဏာ႐ူးဗိုလ္သန္းေရႊတို႕ စစ္အုပ္စုတို႕မွာ အႏွီအျခင္းအရာမ်ားအားလံုးတို႕ကို ထိုင္ခံုမ်ားေပၚမွ မိန္႕မိန္႕ၾကီးထိုင္ကာ ႐ႈစားေနၾကသည္။
ဤကား ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရး၏ လတ္တေလာကာလ အရွိတရား…………..

နအဖစစ္အစိုးရ၏ ၂၀၁၀၊ မတ္လ ၈-ရက္ ေန႕တြင္ထုတ္ျပန္ေသာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒ (၂/၂၀၁၀)၊ အခန္း-၂၊ ပုဒ္မ -၄ (င) အရ-- ေထာင္ဒဏ္က်ခံသူမ်ားႏွင့္ အယူခံမႈေလွ်ာက္ထားသူမ်ား ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခြင့္မရွိေတာ့ေပ။ တနည္းဆိုရေသာ္ တရား၀င္ႏိုင္ငံေရးပင္စင္ ေပးလိုက္ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္မွသာ ထိုဥပေဒကိုထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးကာလတေလွ်ာက္ စစ္အစိုးရမွ ႏိုင္ငံေရးတရား၀င္လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ၄င္းတို႕အလိုက်ပုဆိန္႐ိုးမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ အမည္ခံႏိုင္ငံသမားမ်ားမွလြဲ၍ မည္သည့္အခါကမွ ေပးခဲ့ဖူးသည္မရွိခဲ့။ ႏိုင္ငံေရးသမားအမ်ားစုမွာလည္း စစ္အစိုးရ၏ တရားလက္လြတ္ ဥပေဒမ်ားေၾကာင့္ တဘ၀စာေထာင္က်ခံေနလ်က္ရွိသည္။ ယခုအခ်ိန္က်မွသာ ထိုဥပေဒကိုထုတ္ျပန္ျခင္းသည္ ၄င္းတို႕၏ ေရြးေကာက္ပြဲအၾကိဳကာလအတြင္း အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအတြင္း စိတ္ဓာတ္ပ်က္ျပားမႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာေစရန္ျပဳလုပ္လိုက္သည့္ ႏိုင္ငံေရးလွည့္စားမႈတခုသာျဖစ္သည္။

ဒီခ်ဳပ္ပါတီတြင္း၌ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရး၊ မ၀င္ေရး ျပႆနာဟုဆိုရာ၌ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မည့္ ဦးေအာင္ေရႊႏွင့္ အေပါင္းပါမ်ားသည္ စစ္အစိုးရႏွပ္ေၾကာင္းသြင္းေပးသည့္အတိုင္း အတိုင္အေဖာက္ညီညီ လိုက္ခ်ိဳးၾကမည့္ စစ္အစိုးရမွေရွးမဆြကပင္ ဒီခ်ဳပ္ပါတီတြင္း သပ္႐ိႈထားသည့္ ေလာက္ေကာင္မ်ားသာျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ားကပင္ ဦးေအာင္ေရႊအား ေဘာင္းဘီခၽြတ္ ဟု ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့ရေလာက္ေအာင္ပင္ စစ္မွန္သည့္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား အက်ဥ္းက်ခံေနရသည့္အခ်ိန္တြင္ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး စစ္အစိုးရအၾကိဳက္ေနထိုင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ အမွန္တကယ္ဆိုရမည္ဆိုလွ်င္ ဒီခ်ဳပ္ပါတီသည္ နအဖစစ္အစိုးရ၏ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒမည္သို႕ပင္ ထုတ္ျပန္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကျငာခ်က္အရ နအဖ၏ ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ရဲရဲဆန္႕က်င္ရမည္ျဖစ္သည္။ ေထြးျပီးသားတံေတြးကို ျပန္မ်ိဳမည့္ ဦးေအာင္ေရႊတို႕လူတစုသည္ နအဖစစ္အစိုးရက အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးေလာကအတြင္း လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေစရန္အတြက္ ခ်ေကၽြးခံထားရသည့္ နယ္႐ုပ္ကေလးမ်ားျဖစ္သည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ဒီခ်ဳပ္ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရး၊ မ၀င္ေရး ႏွင့္ ဒီခ်ဳပ္ႏွစ္ျခမ္းကြဲမည့္အေရးတို႕သည္ နအဖစစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ အတိုက္အခံမ်ားအေနျဖင့္ ၄င္းတို႕ႏွင့္ ၄င္းတို႕ျပဳလုပ္မည့္လုပ္ရပ္မ်ားအေပၚ အာ႐ံုစိုက္မႈ ေလ်ာ့နည္းသြားေစရန္ စနစ္တက်ျပဳလုပ္ထားသည့္ လွည့္စားမႈတခုသာျဖစ္ျပီး ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးေလာက၌ မည္သူသည္ မည္သို႕ေသာလူစားမ်ိဳးဆိုသည္ကို ကြဲကြဲျပားျပားထြက္ေပၚလာမည့္ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးသမားသန္႕စင္ေရးပြဲ တခုသာျဖစ္သည္။

ေနာက္ထပ္အရွိတရားတခုကို တင္ျပလိုသည္မွာ - ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ျဖစ္ မျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီခ်ဳပ္ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္၀င္ မ၀င္၀င္၊ ဒီခ်ဳပ္ႏွစ္ျခမ္းကြဲကြဲ မကြဲကြဲ မည့္သို႕ေသာအေျခအေနမ်ိဳးမဆို နအဖစစ္အစိုးရသည္ အာဏာဆက္လက္တည္ျမဲေရးကိုသာ တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေဆာင္ေနမည္ျဖစ္သည္။ မည္သို႕ေသာအေျခအေနမ်ိဳးမဆို အာဏာကိုလက္လြတ္မည္မဟုတ္ေပ။ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ၊ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း တိက်ေသခ်ာသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲေန႕ရက္ကို ေၾကျငာျခင္းမရွိဘဲ ဆိုင္င့ံထားသည္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ တင္းမာမႈကိုလည္း ေရွ႕တိုးျခင္း လိုက္ေလ်ာျခင္း မည္သို႕မွ်မျပဳလုပ္ဘဲ တင္းမာဆဲအေျခအေနအတိုင္းသာ ထားရွိခဲ့သည္။ ဓာတ္ဆီေလာင္းကာ မီးျခစ္ကိုင္ထားျပီး လိုသည့္အခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္မေရြး ျပည္တြင္းစစ္မီးေတာက္ေလာင္ေစရန္ စီစဥ္ထားသည္။ နအဖစစ္အစိုးရသည္ အာဏာဆက္လက္တည္ျမဲေရးအတြက္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုကို စနစ္တက်ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့သည္။

ထိုကဲ့သို႕ေသာအေျခအေနတြင္ အတိုက္အခံမ်ား၊ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရလႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား ဟုဆိုအပ္ေသာ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမာၾကီးမ်ား၊ စင္ျပိဳင္၀ံ ၾကီးမ်ားအေနျဖင့္ နအဖစစ္အစိုးရအား တုန္႕ျပန္ႏိုင္ရန္ အားရစရာေကာင္းသည့္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား တခုမွမျမင္ေတြ႕ရေပ။ ျပည္တြင္းဒီခ်ဳပ္ပါတီအေပၚ၌သာ အရာအားလံုးပံုအပ္ထားၾကသည္။ ဒီခ်ဳပ္ျပဳိကြဲမည့္အေရးကိုသာ စိုးရိမ္တၾကီးရွိေနခဲ့ၾကသည္။ ဒီခ်ဳပ္ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရး မ၀င္ေရးကိုသာ နအဖအၾကိဳက္ အာ႐ံုစိုက္ေနၾကသည္။

ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္းဆိုရပါမူ ငကန္းေသလွ်င္ ငေဆြေပၚပါမည္။ ဗမာျပည္အား စစ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္မွာ ၁၉၆၂-မွစတင္၍ ရာစုႏွစ္တ၀က္ပင္က်ိဳးလုျပီျဖစ္သည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ လူထုကိုယ္စားျပဳ ဒီခ်ဳပ္ပါတီဆိုသည္မွာ ၁၉၈၈-အေရးေတာ္ပံုကာလအတြင္းမွသာလွ်င္ သမိုင္းကေတာင္းဆို၍ ေပၚေပါက္လာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဒီခ်ဳပ္ပါတီေပ်ာက္ကြယ္မည့္အေရး၊ ႏွစ္ျခမ္းကြဲမည့္အေရးႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မည့္အေရးတို႕သည္ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးေလာကအတြင္း သမိုင္းမွတ္တိုင္တခုအျဖစ္သာ ရွိေနပါလိမ့္မည္။ လက္ရွိဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးအား အနည္းငယ္မွ်ေျပာင္းလဲလာေစရန္ မည္သို႕မွ်စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။

အထက္ေဖာ္ျပပါအေၾကာင္းမ်ားအရ ဗမာျပည္ဒီမိုကေရစီအေရးသည္ ရွည္းလ်ားၾကမ္းတမ္းသည့္ သည့္ခရီးတခုအသြင္သာ ရွိေနပါအံုးမည္။ ပန္းတိုင္သည္ စစ္မွန္ေသာ ေတာ္လွန္ေရးသမား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ ခဏတာအလွမ္းေ၀းေနအံုးမည္သာ ျဖစ္သည္။ အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးကို ျဖဳတ္ခ်ရန္ၾကိဳးပမ္းေနၾကေသာသူမ်ား ယံုၾကည္ခ်က္ကို ရဲရဲစြဲကိုင္ကာ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ ဆက္လက္ခ်ီတက္ၾကရန္သာ လိုအပ္ပါသည္။ အေျခအေနကေတာင္းဆိုလာလွ်င္ ဗမာျပည္ေျပာင္းလဲမည့္အေရးသည္ သိၾကားမင္းဆင္းတားလွ်င္ပင္ ရႏိုင္မည္မဟုတ္။ အာဏာရွင္စနစ္ တေန႕နိဂံုးခ်ဳပ္ရမည္မွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္သည္။

သံတံုးကိုပင္လွ်င္ အပ္ျဖစ္ေအာင္ေသြးခဲ့ၾကသည့္ သာဓကရွိခဲ့သည္။ မ်ိဳးဆက္တဆက္ႏွင့္ မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့လွ်င္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ကို လက္ဆင့္ကမ္းၾကရမည္။ ထိုသို႕လက္ဆင့္ကမ္းသည္ဆိုရာ၌လည္း ကိုယ္တိုင္ဘာမွမလုပ္ဘဲ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ကိုဆက္လုပ္ပါဟု ေျပာ၍မရေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ အာဏာရွင္စနစ္ကို ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ရန္အတြက္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကရမည္ျဖစ္သည္။

ထပ္မံ၍ ျပည္ပႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအား ႐ိုးသားစြာ အၾကံျပဳလိုပါသည္။ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမရွိ အတိုက္အခံပါတီမ်ား၊ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား၊ စင္ျပိဳင္၀ံၾကီးမ်ားအတြင္း၌လည္း ႏိုင္ငံေရးသမားသန္႕စင္ေရးပြဲ တပြဲျပဳလုပ္ေစခ်င္ပါသည္။

ေမာင္ပါလ