စကားေျပာေနေသာ အေမ့အျပံဳး

အေမ့ရဲ႕အျပံဳးေတြဟာ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ယမ္းေနတယ္အေမ။

၀မ္းနည္းပီတိဆိုတာ အဲဒါကိုေခၚသလားအေမ။

 အေမျမင္လိုက္ရတဲ့ အေမ့ကိုခ်စ္တဲ့ျပည္သူေတြေၾကာင့္ အေမ၀မ္းသာေကာင္းသာပါလိမ့္မယ္။

သူစိမ္းကႏွိပ္စက္တာကိုခံေနရတဲ့ကေလးတေယာက္ အေမအရင္းကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ အားကိုး၀မ္းသာျဖစ္ပံုမ်ိဳးနဲ႕ ျပည္သူေတြအေမ့ကိုၾကိဳခဲ့ၾကတာပါ။

အဲဒါကို အေမသိတယ္ဆိုတာ အေမ့အျပံဳးက ေဖာ္ျပေနတယ္အေမ။

အေမ့ရဲ႕အျပံဳးဟာ အဓိပၸါယ္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ သေကၤတတခုလားအေမ။

က်ေနာ္ေလ.......... ျပည္သူေတြရဲ႕ေသာကကို အေမ့အျပံဳးေပၚမွာေတြ႕ေနရတယ္။

က်ေနာ္ေလ......... သူရဲေကာင္းရွာတတ္တဲ့ က်ေနာ္တို႕လူမ်ိဳးေတြအတြက္ မခ်ိတင္ကဲျဖစ္ေနတာကို အေမ့အျပံဳးေပၚမွာေတြ႕ေနရတယ္။

က်ေနာ္ေလ....... ျပည္သူေတြကို လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵ၊ အဲဒါဟာ အေမ့ဘ၀ပဲဆိုတာ အေမ့အျပံဳးေပၚမွာေတြ႕ေနရတယ္။

က်ေနာ္ေလ......... ဆက္ေလွ်ာက္ရမယ့္လမ္း ၾကမ္းတမ္းတယ္ဆိုတာလည္း အေမ့အျပံဳးေပၚမွာေတြ႕ေနရတယ္။

ေနာက္ျပီးေတာ့ေလအေမ..........

အေမ့အျပံဳးေပၚမွာ ဇရာဆိုတာကို က်ေနာ္ေတြ႕လိုက္ရတယ္အေမ။

အေမပင္ပန္းေနပါျပီအေမရယ္.............

အေမနားသင့္ျပီဆိုေပမယ့္ အေမ့လိုလူစားမ်ိဳး က်ေနာ္တို႕ရွာလို႕မေတြ႕ေသးဘူးအေမ။

အေမမပါခဲ့ရင္ က်ေနာ္တို႕ေလွ်ာက္ရမယ့္လမ္း ေတာ္ေတာ္နဲ႕နာလန္ထူႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးအေမ။

အေမနဲ႕က်ေနာ္တို႕တေတြ မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေ၀းေနၾကေပမယ့္ စိတ္ခ်င္းကေတာ့ ဆက္သြယ္မႈရွိေနမွာပါအေမ။

ဓာတ္ပံုထဲကအေမ့အျပံဳးနဲ႕ ေလလႈိင္းထဲက အေမ့အသံေတြဟာ တိုင္းတပါးက ကၽြန္သေပါက္သာသာ က်ေနာ္တို႕ဘ၀အတြက္ အားေဆးတခြက္ပါအေမ။

အေမနဲ႕ႏႈိင္းစာရင္ က်ေနာ္တို႕လုပ္ေဆာင္မႈေတြဟာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္နဲ႕ ေပါက္ကာစႏြားဦးခ်ိဳ ပါအေမ။

ဒါေပမယ့္အေမ......................

အေမ့ရဲ႕ခံယူခ်က္ က်ေနာ္တို႕နဲ႕ထပ္ထူထပ္မွ်ပါအေမ။

အေမ့ရဲ႕ၾကီးျမတ္လွတဲ့စိတ္ဓာတ္ကို က်ေနာ္တို႕ရင္ထဲမွာမ်ိဳးေစ့ခ်ရင္း

အေမေလွ်ာက္ေနတဲ့လမ္းမွာ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္လံုစြာနဲ႕ ဖ၀ါးထပ္ခ်ပ္ လိုက္ေနလ်က္ပါအေမ။

(ခံစားမႈစာစုသာျဖစ္ပါသည္။)

ေမာင္ပါလ