ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုတာ ေကာင္းမြန္တဲ့လုပ္ရပ္ပါ။ ခ်ီးက်ဴးဖို႔လည္း ေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္အရာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့သူရွိသလို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ၾကတဲ့သူေတြလည္း ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဘာကိုမွ အေထြအထူး ေျပာေနၾကဖို႔ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
တကယ္တမ္း ခြင့္လႊတ္တဲ့စိတ္ကို ေမြးႏိုင္တဲ့လူတေယာက္ဟာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္သလို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့ တျခားသူေတြကိုလည္း နားလည္ေပးႏိုင္ျပီး ဘာေၾကာင့္ခြင့္လႊတ္သင့္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတာနဲ႔တင္ လံုေလာက္ေနပါျပီ။ ခြင့္လႊတ္ခ်င္တဲ့သူကို ခြင့္လႊတ္တယ္လို႔ ေျပာေနတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတဲ့ အစိုင္အခဲေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပေနတာကေတာ့ စိတ္အေျခအေနအရ သဘာ၀မက်သလို လူၾကီးလူေကာင္းလည္း မဆန္ပါဘူး။ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ႔ မီဒီယာေတြမွာ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ ေျပာေနတာထက္စာရင္ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတာကို ေျဗာင္ပဲ ေဖာ္ထုတ္ရွင္းလိုက္တာက ပိုျပီးအက်ိဳးရွိမယ္ ထင္ပါတယ္။ ေဖာ္ထုတ္ရွင္းလိုက္လို႔ အက်ိဳးမရွိဘူးထင္ရင္လည္း ဘာမွမေျပာဘဲေနတာက ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္။
ျပည္သူေတြမွာလည္း ဦးေဏွာက္ေတြ၊ နားေတြ၊ မ်က္စိေတြ ရွိၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္အတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ အနစ္နာခံျပီး အလုပ္အေကၽြးျပဳေနၾကတဲ့သူေတြကို ေထာက္ခံအားေပးေလးစားေနၾကပါတယ္။ ငါဘာေကာင္ၾကီးပါ ဆိုတာ ေဖာ္ထုတ္ေျပာေနစရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ္က်ိဳးရွာတကိုယ္ေကာင္းသမားေတြကိုလည္း မေကာင္းသူအျဖစ္ ႐ႈျမင္၀ိုင္းပယ္တတ္ၾကပါတယ္။
ေလးစားအားက်ရတဲ့ လူေတြဆီက ေလးစားအားက်ေလာက္တဲ့ စကားေတြကိုပဲ ၾကားခ်င္ေနၾကပါတယ္။
က်ီးကန္းဟာ သူ႔သဘာ၀အေလ်ာက္ က်ီးကန္းလို တအာအာေအာ္ေနတာ ေျပာစရာမရွိေပမယ့္ ေဒါင္းက က်ီးကန္းလို အာေနရင္ေတာ့ ထူးဆန္းစရာ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။
ေမာင္ပါလ
၁၉.၁.၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment
မိမိ၏သေဘာထားကို လြတ္လပ္စြာ ယဥ္ေက်းစြာ မိေကာင္းဖခင္သားသမီးပီသစြာ ေဆြးေႏြးဖလွယ္ႏိုင္ပါသည္။