၁) အေမပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ေနရတာကို မၾကည့္ရက္လို႔ အေမနဲ႔အတူ ပင္ပန္းဆင္းရဲခံျပီး အေမကို ၀ိုင္းကူလုပ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တခါတေလ သီတင္းကၽြတ္ မိဘကို ကန္ေတာ့ရမယ့္အခ်ိန္ေတာင္ မအားမလပ္ျဖစ္ေနရတဲ့ သားမ်ိဳး။
၂) အေမပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ေနရတာကို ၀ိုင္းမကူဘဲထိုင္ၾကည့္၊ တႏွစ္ပတ္လံုး ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ ကိုယ့္စီးပြားကိုယ္ရွာျပီး ...သီတင္းကၽြတ္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္မွ အေမ့အတြက္ဆိုျပီး တန္ဖိုးၾကီးပစၥည္းတခုနဲ႔ အျမဲလာကန္ေတာ့တတ္တဲ့ သားမ်ိဳး။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေမြးေန႔ေတာ့ တႏွစ္ျပီးသြားျပန္ပါျပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္တြင္းျပည္ပက ျမန္မာႏိုင္ငံသား လူၾကီး၊ လူငယ္၊ ပ်ိဳပ်ိဳ အိုအို၊ မွန္သမွ် (ႏြားေတြမပါပါ) တိုင္းျပည္ရဲ႕မိခင္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ အေမသဖြယ္ ႐ိုေသေလးစားၾကပါတယ္။ အေမစုရဲ႕ေမြးေန႕ပြဲကိုလည္း ႏိုင္ငံတကာမွာရွိတဲ့ ျမန္မာေတြ စည္စည္ကားကား ျခိမ့္ျခိမ့္သဲသဲ က်င္းပၾကတာ၊ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြေရးျပီး ဂုဏ္ျပဳၾကတာ အားရစရာေကာင္းပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဘာေၾကာင့္ဂုဏ္ျပဳၾကတာလဲ။ သူမရဲ႕ ျမန္မာလူထုအတြက္ အပင္ပန္း အဆင္းရဲခံျပီး လုပ္ေနတဲ့လုပ္ရပ္ေတြ၊ စြန္လႊတ္အနစ္ခံမႈေတြ ေပးဆပ္မႈေတြ ဒါေတြကိုေလးစားၾကလို႕ သူမကိုဂုဏ္ျပဳၾကတာပါ။
၆၆-ႏွစ္ဆိုတာ ဇရာတပိုင္းျဖစ္ေနပါျပီ။ က်ေနာ္တို႔ခ်စ္ၾကတဲ့ ဒီအေမအိုၾကီးကို “အေမလုပ္ပါ။ အေမအမ်ားၾကီးလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ အေမ့ကိုသားတို႔ တႏွစ္တခါ ဂုဏ္ျပဳပါ့မယ္” ဆိုျပီး တႏွစ္တခါ ခ်စ္ျပၾကမွာလား။
ခုတႏွစ္ဂုဏ္ျပဳျပီးသြားေတာ့ ကိုယ့္စီးပြားကိုယ္ရွာ ကိုယ့္မိသားစုကိုယ္ေထာက္ပံ့ အေမလုပ္ေနတဲ့ႏိုင္ငံေရးကို မသိသလိုေန၊ ေနာက္တႏွစ္ဒီလိုအခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခါမွသာ ကဗ်ာေတြစာေတြ ျပန္ေရး၊ ေမြးေန႔ပြဲေတြ အၾကီးအက်ယ္လုပ္ျပီး အေမစုကို ဂုဏ္ျပဳၾကအံုးမွာလား။
အေမစုကို တႏွစ္ပတ္လံုး ခ်စ္ၾကမွာလား။
အေမစုကို တႏွစ္တခါ ခ်စ္ျပမွာလား။
အေပၚမွာ က်ေနာ္ေရးထားတဲ့သားႏွစ္မ်ိဳးမွာ မိတ္ေဆြဘယ္လို သားမ်ိဳးလဲဆိုတာ စဥ္းစားျပီးရင္ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ အေျဖထြက္လာႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။
ေမာင္ပါလ
၂၀.၆.၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment
မိမိ၏သေဘာထားကို လြတ္လပ္စြာ ယဥ္ေက်းစြာ မိေကာင္းဖခင္သားသမီးပီသစြာ ေဆြးေႏြးဖလွယ္ႏိုင္ပါသည္။